นำหลักธรรมสร้างวิถีการเรียนรู้
การจัดแบ่งช่วงเวลาในแต่ละปีการศึกษา
โรงเรียนเพลินพัฒนาจัดเวลาให้นักเรียนได้มีการเรียนรู้ 40 สัปดาห์ใน 1 ปีการศึกษา
หลักคิดในการจัดภาคการศึกษา 4 ภาค
รอบการเรียน 10 สัปดาห์ เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมในการสร้างกระบวนการเรียนรู้หรือโครงงานที่มีความกระชับ รัดกุม และยังสามารถขยายผลเป็นกระบวนการหรือโครงงานใหญ่ โดยการผนวกกระบวนการเรียนรู้หรือโครงงาน เป็น 2 ภาค 3 ภาค หรือ 4 ภาค ได้ตามความเหมาะสม
รอบการเรียน 10 สัปดาห์ทำให้นักเรียนได้มีการประมวล สรุป สังเคราะห์ การเรียนรู้ได้เร็วขึ้น สามารถประสบ ความสำเร็จในการเรียนรู้และพัฒนาตัวเองได้เร็วขึ้น เกิดกำลังใจและได้ชื่นชมในความก้าวหน้าที่เกิดขึ้น การประเมินผลพัฒนาการนักเรียนก็มีความถี่มากขึ้น
การพัฒนานักเรียนจาก 3 ฝ่าย คือ โรงเรียน นักเรียน และบ้าน ก็จะมีประสิทธิภาพสูงขึ้น
รอบการทำงานของครูและบุคลากรที่สั้นลงจะทำให้ระบบการวิจัยและพัฒนาในการทำงานมีความกระชับ รัดกุม และมีประสิทธิภาพสูงในการปรับปรุงและพัฒนาตนเอง องค์กร และแผนการทำงานอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมีผลโดย ตรงต่อพัฒนาการของนักเรียน
นอกจากนี้ชื่อภาคทั้ง 4 ยังได้นำแนวคิดมาจากหลักธรรมคำสอนขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เรียกว่า “อิทธิบาท ๔ “ หลักธรรมอันเป็นรากฐานแห่งความสำเร็จ ที่โรงเรียนได้นำมากำหนดไว้เป็นหลักการและเป้าหมายการเรียนการสอนในแต่ละภาคเรียน เพื่อการจัดบรรยากาศ การจัดตารางการเรียนรู้ รูปแบบการเรียนรู้ และการวางเป้าหมายกว้างๆ ของการพัฒนานักเรียนในแต่ละภาค ให้ร้อยเรียง สอดประสานกันอย่างมีเอกภาพตลอดปีการศึกษา
ช่วงชั้นอนุบาล – ช่วงชั้นที่ 2
โดยได้แบ่งปีการศึกษาออกเป็น 4 ภาค ภาคละ 10 สัปดาห์ ซึ่งมีชื่อภาคและช่วงเวลาเปิด-ปิดภาคดังนี้
ภาคที่ 1 : ภาคฉันทะ
จะเปิดราวต้นสัปดาห์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคม และปิดราวสัปดาห์ที่ 3 ของเดือนกรกฎาคม
(ประมาณ 12 พฤษภาคม – 18 กรกฎาคม)
ภาคที่ 2 : ภาควิริยะ
จะเปิดราวสัปดาห์สุดท้ายของเดือนกรกฎาคม และปิดราวต้นเดือนตุลาคม
(ประมาณ 24 กรกฎาคม – 3 ตุลาคม)
ภาคที่ 3 : ภาคจิตตะ
จะเปิดราวสัปดาห์ที่ 3 ของเดือนตุลาคม และปิดราวสัปดาห์สุดท้ายของเดือนธันวาคม
(ประมาณ 20 ตุลาคม – 26 ธันวาคม)
ภาคที่ 4 : ภาควิมังสา
จะเปิดราวสัปดาห์ที่ 1 หรือ 2 ของเดือนมกราคม และปิดราวกลางเดือนมีนาคม
(ประมาณ 5 มกราคม – 15 มีนาคม)
ช่วงชั้นมัธยม
ภาคเรียนที่ 1 : ภาคฉันทะ – ภาควิริยะ (ประมาณเดือนพฤษภาคม – ต้นเดือนตุลาคม)
ภาคเรียนที่ 2 จิตตะ-วิมังสา (ประมาณเดือนตุลาคม – มีนาคม)
โรงเรียนเพลินพัฒนาตั้งใจออกแบบทุกหน่วยวิชา เพื่อสร้างหนทางให้ผู้เรียนได้เข้าสู่กระบวนการเรียนรู้และมีพัฒนาการชีวิตที่งอกงาม สมวัย
เติบโตเต็มศักยภาพ มีความสุข รักการเรียนรู้ เกิดความเข้าใจในเนื้อหา และทักษะอย่างยั่งยืน ลึกซึ้งถึงชีวิตจิตใจ สามารถเชื่อมโยงสู่การประยุกต์ใช้ในวิถีชีวิตได้ด้วยตนเองจากประสบการณ์ตรง
ทุกๆ หน่วยวิชาจึงต้องสร้างทั้งความรู้ ความคิด ทักษะ และสมรรถภาพต่างๆ ให้เกิดขึ้นกับผู้เรียนอย่างเพียงพอ ต่อการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นไป สามารถจัดการกับปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงวัยได้อย่างถูกต้องดีงาม ตลอดจนคำนึงถึงความเชื่อมโยงระหว่างวิชาต่างๆ อย่างเป็นเอกภาพ
เพื่อก่อเกิดการพัฒนาแบบพหุปัญญาในมิติที่กว้างขวางขึ้นกับผู้เรียน โดยการเชื่อมโยงการเรียนรู้สู่การประยุกต์ใช้ในการงาน และในชีวิตประจำวันอยู่เสมอ ซึ้งประกอบด้วยรายวิชาดังต่อไปนี้
กลุ่มวิชาที่เป็นรากฐานการรับรู้โลกของมนุษย์ผ่านผัสสะ ก่อเกิดเป็นอารมณ์ ความรู้สึก นึก คิด และอุปนิสัยส่วนลึกของผู้เรียนขึ้น โดยอาศัยการเรียนรู้ที่ใช้ร่างกายเป็นหลัก ประกอบด้วย หน่วยวิชากีฬา หน่วยวิชาแสนภาษา หน่วยวิชาดนตรีชีวิต
หน่วยวิชากีฬา
คือ การฝึกมนุษย์ทั้งด้านร่างกายและจิตใจให้มีความสมบูรณ์ เป็นการบูรณาการทั้งการใช้ร่างกาย ประสาทสัมผัส อารมณ์ความรู้สึก นึก คิด ปฏิภาณ คุณธรรม และจริยธรรม อย่างเป็นเอกภาพ โดยมีเป้าหมายการพัฒนาที่ไม่ใช่เพียงร่างกาย แต่มุ่งใช้กีฬาพัฒนาตนเพื่อยกระดับจิตใจ โดยเน้นกีฬาที่มีลักษณะเป็นทีม ใช้ความอดทนสูง และก่อให้เกิดการเรียนรู้ความมีน้ำใจนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย และการสร้างทักษะการเอาชีวิตรอดทางน้ำด้วยหลักสูตร Survival Swimming
หน่วยวิชาแสนภาษา
คือ การพัฒนาศักยภาพในการสื่อภาษาที่ไม่ใช่ภาษาพูดและภาษาเขียน ด้วยการกระตุ้น ฝึกฝน และพัฒนาระบบประสาทสัมผัสทุกชนิด แล้วเชื่อมโยงประสบการณ์จากผัสสะเหล่านั้น สู่ความหมายของความรู้สึก นึก คิด และอารมณ์ อย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็ส่งเสริม กระตุ้น และสร้างเงื่อนไขให้เกิดความคิดสร้างสรรค์สิ่งที่จะนำมาใช้
เป็นภาษาสำหรับสื่อสารอย่างอิสระ และหลากหลาย
หน่วยวิชาดนตรีชีวิต
คือ การเชื่อมประสานศาสตร์แห่งการแสดงทั้ง 5 คือ นาฏกรรม การบรรเลง การขับร้อง-ขับขาน กวีนิพนธ์ และศิลปะการละคร เป็นประสบการณ์การเรียนรู้และฝึกฝน ผ่านอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด จินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ ภายใต้บรรยากาศที่เรียนรู้อย่างมีความสุข
เป็นกลุ่มวิชาที่เป็นพื้นฐานของการฟัง พูด อ่าน เขียน คิด และรู้สึก ผ่านระบบสัญลักษณ์อย่างมีระเบียบแบบแผน หรือมีไวยากรณ์ที่ละเอียดซับซ้อน และค่อนข้างแน่นอน
ดังนั้นจึงเป็นพื้นฐานการเรียนรู้สิ่งต่างๆ อีกมากมาย และมีลักษณะเป็นการต่อยอดขึ้นจากกลุ่มวิชาแม่บท ประกอบด้วย หน่วยวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย หน่วยวิชา ESL (English as a Second Language) หน่วยวิชาคณิตศาสตร์ หน่วยวิชาจินตทัศน์
หน่วยวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย
คือ การเรียนรู้เพื่อวางรากฐานภาษาแม่ให้มั่นคงแข็งแรง และเปิดประตูนำผู้เรียนสู่ภูมิปัญญาของวัฒนธรรมไทย โดยมีภาษาไทยเป็นแกนหลักในการเรียนรู้ เป็นเครื่องมือฝึกฝนทั้งทักษะภาษาและพัฒนาไหวพริบปฏิภาณ ให้ผู้เรียนเกิดความสามารถในการเชื่อมโยงโลกภายในของแต่ละบุคคลเข้ากับโลกภายนอก และโลกภายในของคนอื่นๆ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน อนาคต นับเป็นการเรียนรู้มรดกทางวัฒนธรรมและศิลปวิทยาการต่างๆ ที่มีอยู่ในโลก ช่วยให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาเป็นเครื่องมือพื้นฐานในการประยุกต์ ปรับปรุง และสร้างสรรค์ความรู้ ความสามารถใหม่ๆ ได้ด้วยตนเอง
หน่วยวิชา ESL (English as a Second Language)
คือ การเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองต่อจากภาษาแม่ อย่างมีความลึกซึ้งและมีประสิทธิผล เพื่อให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผ่านการเรียนรู้ด้วยกิจกรรมที่เอื้อให้ผู้เรียนได้ฝึกทักษะการฟัง พูด อ่าน เขียน และคิดวิเคราะห์ในรูปของโครงงาน และการนำภาษาอังกฤษไปพัฒนาการเรียนรู้ในศาสตร์ต่างๆ ที่มีความสนใจ
หน่วยวิชาคณิตศาสตร์
คือ เครื่องมือของการคิดและการแก้ปัญหาที่ต้องการความแม่นยำ มีลักษณะเป็นภาษาสำหรับความคิดเชิงเหตุผลที่ใช้ระบบสัญลักษณ์ รูปทรง และตัวเลข ผ่านกระบวนการทางเหตุผลที่แจกแจงเป็นลำดับสืบเนื่อง เพื่อมุ่งหมายหาคำตอบที่แน่นอนให้ถึงที่สุด หรือคาดคะเน คาดเดาเหตุผลของสิ่งที่ต้องการศึกษาให้แม่นยำที่สุดเท่าที่เหตุผลและระบบสัญลักษณ์จะสามารถให้ได้
หน่วยวิชาจินตทัศน์
คือ การพัฒนาประสิทธิภาพในการคิด และการนำเสนอความคิดที่เป็นการผสมผสานตรรกวิทยา และจินตนาการด้านมิติสัมพันธ์ในรูปลักษณ์ที่หลากหลาย สอดคล้องกับหลักการทำงานของสมอง โดยเริ่มจากการมุ่งกระตุ้นและพัฒนาหน่วยความคิดที่เล็กที่สุด คือหน่วยที่เป็นภาพในใจ(จินตภาพ) และหน่วยที่เป็นความเข้าใจ (มโนทัศน์) เพื่อพัฒนาศักยภาพในการคิดให้ปรากฏออกมาเป็นผลงานในรูปแบบต่างๆ ได้มากมาย
เป็นกลุ่มวิชาความรู้ในประเด็นเฉพาะอันหลากหลาย ซึ่งต้องอาศัยสมรรถนะในกลุ่มวิชาแม่บท และกลุ่มวิชาพื้นฐาน เป็นรากฐานสำคัญในการสร้างการเรียนรู้ขึ้น จึงมีลักษณะเป็นการต่อยอดขึ้นจากกลุ่มวิชาแม่บท และกลุ่มวิชาพื้นฐาน ประกอบด้วย หน่วยวิชามานุษกับโลก หน่วยวิชาธรรมชาติศึกษาและประยุกต์วิทยา หน่วยวิชามานุษและสังคมศึกษา หน่วยวิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี
หน่วยวิชามานุษกับโลก
คือ การมองความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติ เทคโนโลยี และสังคมมนุษย์ จากปรากฏการณ์เชิงประจักษ์ที่พบเห็นได้ เป็นการบูรณาการเนื้อหาของวิชาวิทยาศาสตร์และสังคมศึกษา ด้วยการเรียนรู้แบบสงสัย สืบสอบ สร้างสรรค์ สามารถนำหลักการเรียนรู้เชิงคิดวิเคราะห์มาใช้ในการสืบค้น พัฒนาความคิดเชิงระบบ และสร้างความรู้ความเข้าใจที่ก่อให้เกิดสำนึก และวิธีปฏิบัติที่เป็นไปเพื่อการอยู่ร่วมกันในโลกอย่างเกื้อกูล ปริมาณมาแสดงความแม่นยำ เพื่อนำไปสู่การทำความรู้จัก และการสร้างสรรค์วิถีทางของการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ร่วมกันอย่างสมดุลตามสมควรแก่วัยของผู้เรียน
หน่วยวิชามานุษและสังคมศึกษา
คือ การนำเอาเนื้อหาสาระของวิชาสังคมศึกษาที่หลากหลาย มาจัดกลุ่มภายใต้หลักคิดของสังคมวิทยา-มานุษยวิทยา ภูมิศาสตร์ และประวัติศาสตร์ เพื่อเปิดโลกทัศน์สู่การเรียนรู้สิ่งใหม่ เกิดวิธีคิดใหม่ ควบคู่ไปกับการสร้างทัศนคติและการปลูกฝังศีลธรรมที่ถูกต้อง ดีงาม ลงไปในวิถีชีวิตที่จะส่งผลต่อพฤติกรรมการอยู่ร่วมกันในสังคม ตลอดจนการเรียนรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต ปัจจุบัน และการคาดการณ์อนาคตข้างหน้าว่าการกระทำต่างๆ ของมนุษย์ล้วนมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันทั้งสิ้น เพื่อให้ผู้เรียนตระหนักถึงความสำคัญของตนว่าตัวเขาคือส่วนหนึ่งของห้วงเวลา ดังนั้นการกระทำของเขาในปัจจุบันจะส่งผลต่อห้วงเวลาต่อไป ทั้งในส่วนของผลที่จะเกิดขึ้นแก่ตนและสังคม
หน่วยวิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี
คือ การนำผู้เรียนเข้าสู่ชีวิตจริง โดยเรียนรู้ไปบนการงานจริงที่ก่อประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น เพื่อให้เกิดความสามารถในการสร้างความรู้จากการลงมือปฏิบัติ เกิดทักษะในการทำงาน รู้จักการใช้เครื่องมือและทรัพยากรที่จะก่อให้เกิดการงานในลักษณะต่างๆ ด้วยตนเอง มีทักษะในการแก้ปัญหา การบริหารจัดการทรัพยากรอย่างเหมาะสมและรู้คุณค่า ได้คิด ได้ทำ ในสิ่งที่สามารถใช้เป็นพื้นฐานในการประกอบอาชีพต่อไปในอนาคต
กิจกรรมพัฒนาผู้เรียน
กิจกรรมเสริมการเรียนรู้ที่เน้นการพัฒนามนุษย์อย่างเป็นองค์รวม ทั้งด้านร่างกาย สติปัญญา อารมณ์ และสังคม ตลอดจนปลูกฝังและสร้างจิตสำนึกของการทำประโยชน์เพื่อสังคมส่วนรวม ประกอบด้วย กิจกรรมแนะแนว กิจกรรมชมรม กิจกรรมลูกเสือ-เนตรนารี และกิจกรรมจิตอาสา
แนะแนว
กิจกรรมหลักที่จัดควบคู่ไปกับการเรียนการสอน ในลักษณะของกิจกรรมการเรียนรู้ การให้บริการข้อมูล การให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล ตลอดจนการติดตามผลและการวิจัย โดยมุ่งส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้เรียนให้เต็มศักยภาพ ให้ผู้เรียนรู้จักตนเอง สามารถคิดตัดสินใจ คิดแก้ปัญหา กำหนดเป้าหมาย วางแผนชีวิตทั้งด้านการเรียนและอาชีพ นอกจากนี้ยังช่วยให้ครูรู้จักและเข้าใจผู้เรียน ทั้งยังเป็นกิจกรรมที่ช่วยเหลือและให้คำปรึกษาแก่ผู้ปกครองในการมีส่วนร่วมพัฒนาผู้เรียน
โรงเรียนเพลินพัฒนาตั้งใจออกแบบทุกหน่วยวิชา เพื่อสร้างหนทางให้ผู้เรียนได้เข้าสู่กระบวนการเรียนรู้และมีพัฒนาการชีวิตที่งอกงาม สมวัย
เติบโตเต็มศักยภาพ มีความสุข รักการเรียนรู้ เกิดความเข้าใจในเนื้อหา และทักษะอย่างยั่งยืน ลึกซึ้งถึงชีวิตจิตใจ สามารถเชื่อมโยงสู่การประยุกต์ใช้ในวิถีชีวิตได้ด้วยตนเองจากประสบการณ์ตรง
ทุกๆ หน่วยวิชาจึงต้องสร้างทั้งความรู้ ความคิด ทักษะ และสมรรถภาพต่างๆ ให้เกิดขึ้นกับผู้เรียนอย่างเพียงพอ ต่อการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นไป สามารถจัดการกับปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงวัยได้อย่างถูกต้องดีงาม ตลอดจนคำนึงถึงความเชื่อมโยงระหว่างวิชาต่างๆ อย่างเป็นเอกภาพ
เพื่อก่อเกิดการพัฒนาแบบพหุปัญญาในมิติที่กว้างขวางขึ้นกับผู้เรียน โดยการเชื่อมโยงการเรียนรู้สู่การประยุกต์ใช้ในการงาน และในชีวิตประจำวันอยู่เสมอ ซึ้งประกอบด้วยรายวิชาดังต่อไปนี้
กลุ่มวิชาที่เป็นรากฐานการรับรู้โลกของมนุษย์ผ่านผัสสะ ก่อเกิดเป็นอารมณ์ ความรู้สึก นึก คิด และอุปนิสัยส่วนลึกของผู้เรียนขึ้น โดยอาศัยการเรียนรู้ที่ใช้ร่างกายเป็นหลัก ประกอบด้วย หน่วยวิชากีฬา หน่วยวิชาแสนภาษา หน่วยวิชาดนตรีชีวิต
หน่วยวิชากีฬา
คือ การฝึกมนุษย์ทั้งด้านร่างกายและจิตใจให้มีความสมบูรณ์ เป็นการบูรณาการทั้งการใช้ร่างกาย ประสาทสัมผัส อารมณ์ความรู้สึก นึก คิด ปฏิภาณ คุณธรรม และจริยธรรม อย่างเป็นเอกภาพ โดยมีเป้าหมายการพัฒนาที่ไม่ใช่เพียงร่างกาย แต่มุ่งใช้กีฬาพัฒนาตนเพื่อยกระดับจิตใจ โดยเน้นกีฬาที่มีลักษณะเป็นทีม ใช้ความอดทนสูง และก่อให้เกิดการเรียนรู้ความมีน้ำใจนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย และการสร้างทักษะการเอาชีวิตรอดทางน้ำด้วยหลักสูตร Survival Swimming
หน่วยวิชาแสนภาษา
คือ การพัฒนาศักยภาพในการสื่อภาษาที่ไม่ใช่ภาษาพูดและภาษาเขียน ด้วยการกระตุ้น ฝึกฝน และพัฒนาระบบประสาทสัมผัสทุกชนิด แล้วเชื่อมโยงประสบการณ์จากผัสสะเหล่านั้น สู่ความหมายของความรู้สึก นึก คิด และอารมณ์ อย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็ส่งเสริม กระตุ้น และสร้างเงื่อนไขให้เกิดความคิดสร้างสรรค์สิ่งที่จะนำมาใช้
เป็นภาษาสำหรับสื่อสารอย่างอิสระ และหลากหลาย
หน่วยวิชาดนตรีชีวิต
คือ การเชื่อมประสานศาสตร์แห่งการแสดงทั้ง 5 คือ นาฏกรรม การบรรเลง การขับร้อง-ขับขาน กวีนิพนธ์ และศิลปะการละคร เป็นประสบการณ์การเรียนรู้และฝึกฝน ผ่านอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด จินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ ภายใต้บรรยากาศที่เรียนรู้อย่างมีความสุข
เป็นกลุ่มวิชาที่เป็นพื้นฐานของการฟัง พูด อ่าน เขียน คิด และรู้สึก ผ่านระบบสัญลักษณ์อย่างมีระเบียบแบบแผน หรือมีไวยากรณ์ที่ละเอียดซับซ้อน และค่อนข้างแน่นอน
ดังนั้นจึงเป็นพื้นฐานการเรียนรู้สิ่งต่างๆ อีกมากมาย และมีลักษณะเป็นการต่อยอดขึ้นจากกลุ่มวิชาแม่บท ประกอบด้วย หน่วยวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย หน่วยวิชา ESL (English as a Second Language) หน่วยวิชาคณิตศาสตร์ หน่วยวิชาจินตทัศน์
หน่วยวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย
คือ การเรียนรู้เพื่อวางรากฐานภาษาแม่ให้มั่นคงแข็งแรง และเปิดประตูนำผู้เรียนสู่ภูมิปัญญาของวัฒนธรรมไทย โดยมีภาษาไทยเป็นแกนหลักในการเรียนรู้ เป็นเครื่องมือฝึกฝนทั้งทักษะภาษาและพัฒนาไหวพริบปฏิภาณ ให้ผู้เรียนเกิดความสามารถในการเชื่อมโยงโลกภายในของแต่ละบุคคลเข้ากับโลกภายนอก และโลกภายในของคนอื่นๆ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน อนาคต นับเป็นการเรียนรู้มรดกทางวัฒนธรรมและศิลปวิทยาการต่างๆ ที่มีอยู่ในโลก ช่วยให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาเป็นเครื่องมือพื้นฐานในการประยุกต์ ปรับปรุง และสร้างสรรค์ความรู้ ความสามารถใหม่ๆ ได้ด้วยตนเอง
หน่วยวิชา ESL (English as a Second Language)
คือ การเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองต่อจากภาษาแม่ อย่างมีความลึกซึ้งและมีประสิทธิผล เพื่อให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผ่านการเรียนรู้ด้วยกิจกรรมที่เอื้อให้ผู้เรียนได้ฝึกทักษะการฟัง พูด อ่าน เขียน และคิดวิเคราะห์ในรูปของโครงงาน และการนำภาษาอังกฤษไปพัฒนาการเรียนรู้ในศาสตร์ต่างๆ ที่มีความสนใจ
หน่วยวิชาคณิตศาสตร์
คือ เครื่องมือของการคิดและการแก้ปัญหาที่ต้องการความแม่นยำ มีลักษณะเป็นภาษาสำหรับความคิดเชิงเหตุผลที่ใช้ระบบสัญลักษณ์ รูปทรง และตัวเลข ผ่านกระบวนการทางเหตุผลที่แจกแจงเป็นลำดับสืบเนื่อง เพื่อมุ่งหมายหาคำตอบที่แน่นอนให้ถึงที่สุด หรือคาดคะเน คาดเดาเหตุผลของสิ่งที่ต้องการศึกษาให้แม่นยำที่สุดเท่าที่เหตุผลและระบบสัญลักษณ์จะสามารถให้ได้
หน่วยวิชาจินตทัศน์
คือ การพัฒนาประสิทธิภาพในการคิด และการนำเสนอความคิดที่เป็นการผสมผสานตรรกวิทยา และจินตนาการด้านมิติสัมพันธ์ในรูปลักษณ์ที่หลากหลาย สอดคล้องกับหลักการทำงานของสมอง โดยเริ่มจากการมุ่งกระตุ้นและพัฒนาหน่วยความคิดที่เล็กที่สุด คือหน่วยที่เป็นภาพในใจ(จินตภาพ) และหน่วยที่เป็นความเข้าใจ (มโนทัศน์) เพื่อพัฒนาศักยภาพในการคิดให้ปรากฏออกมาเป็นผลงานในรูปแบบต่างๆ ได้มากมาย
เป็นกลุ่มวิชาความรู้ในประเด็นเฉพาะอันหลากหลาย ซึ่งต้องอาศัยสมรรถนะในกลุ่มวิชาแม่บท และกลุ่มวิชาพื้นฐาน เป็นรากฐานสำคัญในการสร้างการเรียนรู้ขึ้น จึงมีลักษณะเป็นการต่อยอดขึ้นจากกลุ่มวิชาแม่บท และกลุ่มวิชาพื้นฐาน ประกอบด้วย หน่วยวิชามานุษกับโลก หน่วยวิชาธรรมชาติศึกษาและประยุกต์วิทยา หน่วยวิชามานุษและสังคมศึกษา หน่วยวิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี
หน่วยวิชามานุษกับโลก
คือ การมองความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติ เทคโนโลยี และสังคมมนุษย์ จากปรากฏการณ์เชิงประจักษ์ที่พบเห็นได้ เป็นการบูรณาการเนื้อหาของวิชาวิทยาศาสตร์และสังคมศึกษา ด้วยการเรียนรู้แบบสงสัย สืบสอบ สร้างสรรค์ สามารถนำหลักการเรียนรู้เชิงคิดวิเคราะห์มาใช้ในการสืบค้น พัฒนาความคิดเชิงระบบ และสร้างความรู้ความเข้าใจที่ก่อให้เกิดสำนึก และวิธีปฏิบัติที่เป็นไปเพื่อการอยู่ร่วมกันในโลกอย่างเกื้อกูล ปริมาณมาแสดงความแม่นยำ เพื่อนำไปสู่การทำความรู้จัก และการสร้างสรรค์วิถีทางของการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ร่วมกันอย่างสมดุลตามสมควรแก่วัยของผู้เรียน
หน่วยวิชามานุษและสังคมศึกษา
คือ การนำเอาเนื้อหาสาระของวิชาสังคมศึกษาที่หลากหลาย มาจัดกลุ่มภายใต้หลักคิดของสังคมวิทยา-มานุษยวิทยา ภูมิศาสตร์ และประวัติศาสตร์ เพื่อเปิดโลกทัศน์สู่การเรียนรู้สิ่งใหม่ เกิดวิธีคิดใหม่ ควบคู่ไปกับการสร้างทัศนคติและการปลูกฝังศีลธรรมที่ถูกต้อง ดีงาม ลงไปในวิถีชีวิตที่จะส่งผลต่อพฤติกรรมการอยู่ร่วมกันในสังคม ตลอดจนการเรียนรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต ปัจจุบัน และการคาดการณ์อนาคตข้างหน้าว่าการกระทำต่างๆ ของมนุษย์ล้วนมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันทั้งสิ้น เพื่อให้ผู้เรียนตระหนักถึงความสำคัญของตนว่าตัวเขาคือส่วนหนึ่งของห้วงเวลา ดังนั้นการกระทำของเขาในปัจจุบันจะส่งผลต่อห้วงเวลาต่อไป ทั้งในส่วนของผลที่จะเกิดขึ้นแก่ตนและสังคม
หน่วยวิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี
คือ การนำผู้เรียนเข้าสู่ชีวิตจริง โดยเรียนรู้ไปบนการงานจริงที่ก่อประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น เพื่อให้เกิดความสามารถในการสร้างความรู้จากการลงมือปฏิบัติ เกิดทักษะในการทำงาน รู้จักการใช้เครื่องมือและทรัพยากรที่จะก่อให้เกิดการงานในลักษณะต่างๆ ด้วยตนเอง มีทักษะในการแก้ปัญหา การบริหารจัดการทรัพยากรอย่างเหมาะสมและรู้คุณค่า ได้คิด ได้ทำ ในสิ่งที่สามารถใช้เป็นพื้นฐานในการประกอบอาชีพต่อไปในอนาคต
กิจกรรมพัฒนาผู้เรียน
กิจกรรมเสริมการเรียนรู้ที่เน้นการพัฒนามนุษย์อย่างเป็นองค์รวม ทั้งด้านร่างกาย สติปัญญา อารมณ์ และสังคม ตลอดจนปลูกฝังและสร้างจิตสำนึกของการทำประโยชน์เพื่อสังคมส่วนรวม ประกอบด้วย กิจกรรมแนะแนว กิจกรรมชมรม กิจกรรมลูกเสือ-เนตรนารี และกิจกรรมจิตอาสา
แนะแนว
กิจกรรมหลักที่จัดควบคู่ไปกับการเรียนการสอน ในลักษณะของกิจกรรมการเรียนรู้ การให้บริการข้อมูล การให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล ตลอดจนการติดตามผลและการวิจัย โดยมุ่งส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้เรียนให้เต็มศักยภาพ ให้ผู้เรียนรู้จักตนเอง สามารถคิดตัดสินใจ คิดแก้ปัญหา กำหนดเป้าหมาย วางแผนชีวิตทั้งด้านการเรียนและอาชีพ นอกจากนี้ยังช่วยให้ครูรู้จักและเข้าใจผู้เรียน ทั้งยังเป็นกิจกรรมที่ช่วยเหลือและให้คำปรึกษาแก่ผู้ปกครองในการมีส่วนร่วมพัฒนาผู้เรียน
การวัดและการประเมินผลการเรียนรู้ เป็นกระบวนการที่ให้ผู้สอนใช้พัฒนาคุณภาพผู้เรียน เพื่อแสดงพัฒนาการ ความก้าวหน้าและความสำเร็จของผู้เรียน โรงเรียนจัดทำเกณฑ์และแนวปฏิบัติในการวัดและประเมินผลการเรียน เพื่อให้การประเมินผลการเรียนเป็นไปอย่างถูกต้อง ยุติธรรม เป็นที่ยอมรับของสังคม หลักการของการวัดและประเมินผลการเรียนรู้
การวัดและประเมินผลการเรียนรู้เป็นไปตามหลักการ ดังนี้
- เพื่อปรับปรุงพัฒนานักเรียนและตัดสินผลการเรียน
- ประเมินผลด้วยวิธีการและเครื่องมือหลากหลายเหมาะสมกับผลการเรียนรู้ที่คาดหวังรายปีให้สอดคล้องและครอบคลุมมาตรฐานการเรียนรู้ที่กำหนดไว้ในหลักสูตร
- การวัดและประเมินผลให้ครู นักเรียน ผู้ปกครองมีส่วนร่วมและรับทราบวิธีการ เกณฑ์ต่างๆ ก่อนทำกิจกรรมหรือเรียนรู้
โรงเรียนจัดให้มีการวัดและประเมินผลระดับชั้นเรียนและการประเมินผลระดับโรงเรียน เพื่อตรวจสอบผลการพัฒนาของผู้เรียน ดังนี้
1. การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามกลุ่มสาระการเรียนรู้ตามผลการเรียนรู้ที่คาดหวังรายปีทั้ง๘กลุ่มสาระการเรียนรู้โดยกำหนดเกณฑ์การเก็บคะแนนการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ดังนี้
- การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามกลุ่มสาระการเรียนรู้ตามผลการเรียนรู้ที่คาดหวังรายปีทั้ง๘กลุ่มสาระการเรียนรู้โดยกำหนดเกณฑ์การเก็บคะแนนการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ดังนี้
- กำหนดคะแนนเต็ม 100 คะแนน ในการวัดผลปลายปีทุกกลุ่มสาระการเรียนรู้
- กำหนดให้มีการวัดและประเมินผล เพื่อเก็บคะแนนระหว่างเรียน 80 คะแนน ปลายปี 20 คะแนน ทุกกลุ่มสาระการเรียนรู้
- นำผลการวัดและประเมินระหว่างเรียน และปลายปีมารวมกันเป็นผลการประเมินปลายปี
- การตัดสินผลการเรียนรู้สาระการเรียนรู้ช่วงชั้น นักเรียนต้องได้ผลการเรียนรู้ระดับ “2.00” ขึ้นไป ทุกกลุ่มสาระการเรียนรู้ จึงจะถือว่าผ่านเกณฑ์การประเมินกลุ่มสาระการเรียนรู้ช่วงชั้น
| คะแนนจากการวัดผล | ระดับผลการเรียน | ความหมายผลการเรียน |
|---|---|---|
| 80 – 100 | 4.00 | ดีเยี่ยม |
| 75 – 79 | 3.50 | ดีมาก |
| 70 – 74 | 3.00 | ดี |
| 65 – 69 | 2.50 | ค่อนข้างดี |
| 60 – 64 | 2.00 | น่าพอใจ |
| 55 – 59 | 1.50 | พอใช้ |
| 0 – 49 | 1.00 | ผ่านเกณฑ์ขั้นต่ำ |
- การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามกลุ่มสาระการเรียนรู้ตามผลการเรียนรู้ที่คาดหวังรายปีทั้ง 8 กลุ่มสาระการเรียนรู้โดยกำหนดเกณฑ์การเก็บคะแนนการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ดังนี้
- เป็นการประเมินกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน มี 2 ลักษณะ คือ กิจกรรมแนะแนวและกิจกรรมนักเรียน ด้วยวิธีการหลากหลายตามสภาพจริง ตรวจสอบเวลาร่วมกิจกรรม ไม่ต่ำกว่า 80% และผ่านจุดประสงค์หลักของกิจกรรม
- การตัดสินผลการประเมินกิจกรรม พัฒนาผู้เรียน รายงานผลให้ผู้ปกครองทราบ เมื่อสิ้นสุดภาคเรียนที่ 2 และภาคเรียนที่ 4
- การตัดสินการประเมินกิจกรรมพัฒนา ผู้เรียน จะได้ผลการประเมิน “ผ่าน” และ “ไม่ผ่าน” กรณีไม่ผ่านต้องซ่อมเสริม
- การประเมินการอ่าน คิด วิเคราะห์ เขียน
- เป็นการประเมินศักยภาพของนักเรียน ในการอ่านหนังสือ เอกสารและสื่อต่างๆ อย่างถูกต้อง คล่องแคล่ว คิดวิเคราะห์และสามารถเขียนแสดงความคิดเห็นได้ โดยประเมินจากวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย มานุษกับโลก ธรรมชาติศึกษาและประยุกต์วิทยา มานุษและสังคมศึกษาและ ESL
- โรงเรียนตั้งคณะกรรมการประเมินการอ่าน คิดวิเคราะห์เขียน โดยกำหนดมาตรฐานการอ่าน คิด วิเคราะห์เขียน พร้อมตัวชี้วัดเป็นมาตรฐานคุณภาพของโรงเรียน
- การตัดสินผลการประเมินการอ่าน คิด วิเคราะห์เขียน รายงานผลให้ผู้ปกครองทราบ เมื่อสิ้นภาคเรียนที่ 2 และภาคเรียนที่ 4 ทุกปี เพื่อผ่านช่วงชั้นและการประเมินเป็น “ดีเยี่ยม” “ดี” และ “ผ่านเกณฑ์การประเมิน”
- การประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์
- เป็นการประเมินด้านคุณธรรม จริยธรรมค่านิยมและคุณลักษณะที่โรงเรียนกำหนด
- โรงเรียนตั้งคณะกรรมการ เพื่อประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ เพื่อกำหนดตัวชี้วัด กิจกรรมพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ทั้งในและนอกห้องเรียน
- การตัดสินการประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์รายงานผลให้ผู้ปกครองทราบ เมื่อสิ้นสุดภาคเรียนที่ 2 และภาคเรียนที่ 4 ทุกปี เพื่อผ่านช่วงชั้น ผลการประเมินเป็น “ดีเยี่ยม” “ดี” และ “ผ่านเกณฑ์การประเมิน”
- การประเมินและตัดสินการผ่านช่วงชั้น
- ผู้อำนวยการโรงเรียนจะพิจารณาตัดสินการผ่านช่วงชั้นเฉพาะผู้เรียนที่ได้รับการวัดและประเมินผลปลายปีของชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และมัธยมศึกษาปีที่ 6
- ผู้เรียนที่จะได้รับการตัดสินผ่านช่วงชั้นต้องได้รับการตัดสินผลการเรียนตั้งแต่ระดับ 2 ขึ้นไปและผ่านมาตรฐาน การเรียนรู้ช่วงชั้นทุกกลุ่มสาระการเรียนรู้
- ผู้เรียนต้องได้รับการตัดสินผลการประเมินกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ระดับ “ผ่าน” การอ่าน คิด วิเคราะห์เขียน ระดับ “ดีเยี่ยม” หรือ “ดี” และการประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ระดับ “ดีเยี่ยม” หรือ “ดี”
การออกภาคสนามเป็นการสร้างแรงบันดาลใจ สร้างประสบการณ์ ที่ทำให้เกิดการเชื่อมโยงสิ่งที่ได้เห็นและได้สัมผัส เข้ากับสิ่งที่ได้เรียนรู้จากห้องเรียน คือการผจญภัยที่สร้างความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของผู้เรียน ส่งเสริมให้ผู้เรียนได้ใช้ความสามารถที่สั่งสมมา เรียนรู้ที่จะเข้าใจตนเอง และพัฒนาสู่การสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตน
กระบวนการทางปัญญา ที่งอกงามจากการออกศึกษาภาคสนาม
- ฝึกสังเกต
- ฝึกบันทึก
- ฝึกการนำเสนอต่อที่ประชุมกลุ่ม
- ฝึกการฟัง
- ฝึกปุจฉา-วิสัชนา
- ฝึกตั้งสมมติฐานและตั้งคำถาม
- ฝึกการค้นหาคำตอบ
- เชื่อมโยงบูรณาการ
- การวิจัย
- ฝึกการเขียนเรียบเรียงทางวิชาการ
เร็ว ๆ นี้
เร็ว ๆ นี้
เร็ว ๆ นี้
เร็ว ๆ นี้